ในรัชสมัย ชุนชิว มีทหารราชองครักษ์ผู้หนึ่งนามว่า หยัง ยิ่ว จี เขาเป็นนักยิงธนูที่เก่งฉกาจและทรงพลัง ไม่ว่าจะใกล้หรือไกลแคไหนเขาไม่เคยยิงพลาดเลยสักครั้ง และภายในระยะ ๑๐๐ ก้าวลูกธนูที่เขายิงออกไปจะต้องทะลุเป้าเสมอ ควาสามารถเหล่านี้เป็นที่เลื่องลือในแผ่นดินจนทุกคนยกย่องให้เขาเป็น "ยอดขุนพลธนู" วันหนึ่ง หยัง ยิ่ว จี ได้ติดตามพระราชบุตร ฉู่ หวาง องค์รัชทายาทซึ่งเสด็จออกไปล่าสัตว์ เมื่อถึงชายป่าองค์รัชทายาทได้ทอดพระเนตรเห็นชะนีขาวตัวหนึ่งอยู่บนต้นไม้ พระองค์จึงตรัสสั่ง หยัง ยิ่ว จี ยิงให้ตกลงมา! ชะนีขาวตัวนี้สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ ขณะที่ หยัง ยิ่ว จี กำลังน้าวคันธนูเล็งมาที่ตน เมื่อรู้ถึงมรณะภัยที่กำลังจะเกิดขึ้น มันก็น้ำตาร่วงพร้อมกับส่งเสียงร่ำไห้อย่างน่าสงสาร ธรรมชาติของชะนีนั้นคล่องแคล่วและมีมือที่ว่องไวสามารถจะจับคว้าลูกธนูเอาไว้ได้ แต่ครั้นพอได้ยินชื่อ "หยัง ยิ่ว จี" มันก็รู้ดีว่าแม้ตัวจะคล่องแคล่วว่องไวสักปานใด ก็ไม่มีทางหลีกพ้นธนูประกาศิตของยอดขุนพลผู้นี้ไปได้ มันแสนสุดรักสุดอาลัยในชีวิตถึงกับน้ำตาตก รู้สึกสังเวชตัวเองที่...
อุดมการณ์โพธิสัตว์ สุทธิ ปัญญา เมตตา ขันตี