ก่อนตายกลายเป็นหมา

     เฉิน หมิง เอ้ย ได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับกฎแห่งกรรม ที่เขาประสบมาว่า

     แถบภูเขาทางทิศตะวันออกของมณฑล เจียง ซู เป็นที่ตั้งของหมู่บ้านเล็กๆชาวบ้านส่วนใหญ่ทำไร่ไถนาด้วยความขยันขันแข็ง แต่มีพ่อค้าคนหนึ่ง ชื่อ เฉียน เหมย ซี ชอบฆ่าหมามาตุ๋นกินเนื้อเป็นประจำ แม้จะอายุมากขึ้นก็ไม่ยอมเลิก เขามักพูดว่า "เนื้อหมากินแล้วบำรุงร่างกายดี !" หมาจำนวนมากมายต้องตายด้วยน้ำมือของพ่อค้าคนนี้

     จนกระทั่งปีหนึ่งในรัชสมัยของกษัตริย์ เฉียน หลง เขาก็ล้มป่วย แขนขาไม่มีเรี่ยวแรง ไม่สามารถลุกเดินไปไหนได้ ต้องนอนอยู่บนเตียงตลอดเวลา หมอผู้เชี่ยวชาญมารักษาอย่างไรก็ไม่ดีขึ้น และราวปลายเดือน ๗ ปีนั้น อาการของเฉียน เหมย ซี ก็ทรุดหนัก เขานอนกระสับกระส่าย ไข้ขึ้นสูงจนเพ้อไม่รู้ตัวละเมอพูดแต่ว่า

     "หมามากมายมาเป็นฝูงๆ...มาเห่าหอนทวงชีวิตของมันคืน!..."

     เฉียน เหมย ซี กลัวจนตัวสั่น ทั้งกลางวันกลางคืนร้องไห้เรียกคนช่วยไม่หยุด แต่คนในบ้านกลับมองไม่เห็นอะไรเลยจึงไม่รู้จะช่วยได้อย่างไร

     ก่อนที่เขาจะตาย เขาลุกขึ้นคลานรอบๆบ้าน เห่าหอนเหมือนหมาจนคนทั้งหมู่บ้านมามุงดู เขาทั้งเห่าทั้งหอนไม่หยุด จนไม่มีเสียง สุดท้ายก็ล้มลงขาดใจตาย!

     เฮ้อ!...ผลกรรมที่ฆ่าหมา ไม่ต้องรอถึงชาติหน้า

     ยังไม่ทันตาย ก็กลายเป็นหมาไปเสียแล้ว..!