หมู่บ้านแถบริมน้ำในมณฑล เจียงซู ผู้คนส่วนใหญ่หาเลี้ยงชีพด้วยการจับสัตว์น้ำ ไปขาย
ในหมู่บ้านนั้นมีเศรษฐีคนหนึ่ง แซ่ เจา ชอบกินเนื้อตะพาบน้ำที่สุด เขามักจะออกปากชักชวนชาวบ้านให้จับตะพาบน้ำตัวใหญ่ๆ พร้อมกับสัญญาว่าจะรับซื้อโดยให้ราคาสูง ดังนั้นชาวบ้านทั้งหลายจึงแห่กันไปจับตะพาบน้ำเพื่อนำไปขายให้แก่เศรษฐีเจา ทุกวัน
อยู่มาวันหนึ่ง เศรษฐีเจาหลับฝันว่า ได้ไปถึงศาลแห่งหนึ่ง ณ ที่นั้นมีวิญญาณของชายคนหนึ่ง กำลังฟ้องร้องเขาต่อพญายมที่ประทับอยู่เหนือบัลลังก์ว่า
"ข้าผู้น้อยได้ไปเกิดเป็นตะพาบน้ำเพื่อชดใช้กรรม ตลอดเวลาจึงตั้งใจบำเพ็ญภาวนาจำศีลอยู่ในถ้ำใต้น้ำ ไม่เคยมีเรื่องกับเศรษฐีเจาเลย แต่เขาเป็นคนมั่งมีร่ำรวยเสียเปล่า กลับไม่รู้จักสร้างบุญกุศล ทุกวันคิดหาแต่เรื่องกิน ร้ายยิ่งกว่านั้นยังชักชวนให้ผู้อื่นจับพวกเราไปขาย ตลอดเวลาชายผู้นี้ฆ่าลูกหลานของข้าผู้น้อยตายไปมากมายจนนับไม่ถ้วน นรกภูมิจะปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่อีกหรือ?"
เศรษฐีเจา ได้ยินเช่นนั้นก็กลัวจนตัวสั่น ไม่กล้าโต้แย้งแต่อย่างใด รีบคุกเข่าโขกศีรษะต่อวิญญาณของชายผู้นั้น ระล่ำระลักวิงวอนว่า
"ขอท่านได้โปรดยกโทษให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่ฆ่าไม่กินสัตว์อีกและจะตั้งใจสร้างบุญกุศลปล่อยสัตว์ไปตลอดชีวิต ขอท่านเมตตาด้วยเถิด"
เศรษฐีเจาคุกเข่าอยู่นานเฝ้าวิงวินแล้ววิงวอนอีก จนกระทั่งวิญญาณของชายผู้นั้นใจอ่อน จึงกราบทูลพญายมผู้เป็นใหญ่ว่า
"ข้าผู้น้อย ยินยอมเว้นโทษให้แก่เขา...พระเจ้าข้า"
ท่านพญายมแห่งนรกภูมิ จึงลงโทษสถานเบาโดยใช้ไม้ตะบองเฆี่ยนที่ขาทั้งสองของเศรษฐีเจา เสร็จแล้วจึงกล่าวเตือนสติเขาว่า
"คนที่มีจิตใจเมตตาเกิดขึ้นได้สักนิดหนึ่ง
ไม่ว่า ภูติผี หรือ เทวดา ก็จะยินดีสนับสนุน
หากต่อไป เจ้าสามารถทำได้อย่างที่พูด
ก็จะประสบแต่สิ่งดีๆ เป็นมงคลแก่ชีวิต
ถ้ายังประพฤติตัวอย่างเดิม นรกก็จะไม่เว้นเจ้าอีก...จงจำไว้ให้ดี
กล่าวจบพญายมจึงสั่งให้ยมฑูตนำเขากลับมาบนโลก
เศรษฐีเจาตกใจตื่น พยายามลุกขึ้นแต่ก็ลุกไม่ไหวเมื่อก้มลงมองดูก็พบว่า ขาทั้งสองข้างของเขาบวมเป่ง! มีรอยถูกตีด้วยไม้จนเขียวช้ำเป็นแนว! เขาเจ็บปวดมากต้องนอนซมเดินไม่ได้หลายวัน ต่อมาจึงเล่าให้คนในบ้านฟังว่าเกิดอะไรขึ้นในความฝัน
ตั้งแต่นั้นเขาสั่งให้ทุกคนในบ้านห้ามฆ่าสัตว์ เลิกกินเนื้อสัตว์ทุกชนิดไม่ว่าจะเป็น วัว ควาย หมู เป็ด ไก่ นอกจากนี้ยังใช้เงินซื้อสัตว์มากมายเพื่อนำไปปล่อยเป็นประจำ
ไม่นานนักเศรษฐี เจา ผู้เคยชอบรับซื้อตะพาบน้ำ ก็กลับมีชื่อเสียงในความมีเมตตาจิตใจบุญสุนทานจนเป็นที่โจษขานของผู้คนทั้งหมู่บ้าน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น