กินอย่างไรตายอย่างนั้น

     เศรษฐีคนหนึ่งมีกิจการค้าไม้ที่ใหญ่โตสามารถสร้างความมั่งคั่งรำ่รวยให้อย่างมหาศาล แต่เขาเป็นคนจุกจิกจู้จี้ในเรื่องอาหารการกิน ทุกๆมื้อไม่ว่าที่บ้านหรือในงานเลี้ยงเขาต้องเลือกสรรของกินดีๆและปรุงอย่างพิถีพิถัน

     อาหารสุดยอดอย่างหนึ่งซึ่งเศรษฐีผู้นี้คิดวิธีทำขึ้นเป็นพิเศษก็คือ ต้องใช้นกกระจอกตัวเล็กๆ จำนวนมากมาคลุกเคล้ากับเครื่องปรุงให้ดีแล้วนำไปยัดใส่ในท้องเป็ดตัวใหญ่หลังจากนั้นจึงเอาไปอบจนสุก เวลาจะกินก็แหวะท้องเป็ดแล้วใช้ตะเกียบคีบนกกระจอกข้างในออกมากิน เขาตั้งชื่ออาหารพิเศษนี้ว่า "ร้อยวิหคในท้องราชา!" 

     อยู่มาวันหนึ่ง เศรษฐีพ่อค้าไม้ก็ป่วยเกิดฝีเม็ดใหญ่ผุดขึ้นกลางหลัง และมีฝีเม็ดเล็กๆมากมายขึ้นอยู่โดยรอบฝีเม็ดใหญ่นั้น เขาพยายามหาหมอดีๆ มารักษาแต่ก็ไม่หาย จนกระทั่งทราบว่ามีหมอซึ่งเก่งที่สุดอยู่ไม่ไกล เศรษฐีจึงเดินทางไปพบ เมื่อหมอตรวจฝีที่ขึ้นอยู่บนหลังนั้นแล้วก็ได้แต่ส่ายศีรษะพร้อมกับกล่าวว่า "นี่มันเป็นโรคที่ประหลาดเหลือเกิน แม้แต่หมอเทวดาก็รักษายาก ไม่รู้ว่าจะเรียกโรคอะไร คงต้องตั้งชื่อให้ว่า ฝีร้อยวิหคในท้องราชา"

     เมื่อหมดทางเยียวยา เศรษฐีผู้นี้ก็ซมซานกลับมาบ้าน นานวันเข้าความเจ็บปวดก็ทวีมากขึ้นจนเขาทนไม่ไหว ต้องร้องโหยหวลอยู่ทั้งวันทั้งคืน ทรมานอยู่เช่นนี้เป็นเวลาหลายเดือนผ่านไป ฝีประหลาดกลางหลังก็แตกออก เศรษฐีพ่อค้าไม้ทนความเจ็บปวดไม่ไหวก็ขาดใจตาย

     ช่างอนาถแท้....เศรษฐีคนนี้ชอบฆ่าสัตว์มาทำอาหารพิสดาร!

     สุดท้ายต้องมาจบชีวิตลง ด้วยโรคที่มีชื่ออย่างเดียวกันกับอาหารที่ตนคิดขึ้น ราวกับเบื้องบนจะบอกให้รู้เป็นนัยๆว่า "กฎแห่งกรรม"  มีจริง คนที่ชอบกินของประหลาดพิสดาร ควรเตือนสติเตือนใจตัวเองเอาไว้บ้าง