ปล่อยสัตว์ต่ออายุ

     ท่านอำมาตย์ เสี่ยว เจิน แห่งมณฑล จือ เจี่ยง เมืองเหวินโจว เมื่อตอนที่ท่านยังเป็นเด็กน้อยอายุ ๑๐ ขวบได้ฝันไปว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาบอกกับท่านว่า

     "ลูกเอ๋ย...เจ้าจะมีอายุได้เพียงแค่ ๑๘ ปีเท่านั้น ก็จะต้องจากโลกนี้ไป" ตั้งแต่นั้นเด็กน้อย เสี่ยว เจิน ก็คอยเตือนตัวเองให้สำนึกอยู่เสมอว่า

     "ชีวิตสังขารนี้ช่างไม่แน่นอน ไม่อยากตายก็ต้องตาย...ยากที่จะหลีกพ้น"

      บิดาของท่าน เสี่ยว เจิน เป็นแม่ทัพใหญ่ วันหนึ่งนายทหารชั้นผู้น้อยได้จัดงานเลี้ยงขึ้นที่บ้าน แล้วเชิญท่านมาเป็นประธาน ท่านแม่ทัพได้นำลูกชายติดตามไปด้วย

     งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างช้าๆ สุราถูกยกมาบริการครั้งแล้วครั้งเล่า อาหารก็ยังปรุงไม่เสร็จสักที เสี่ยว เจิน จึงได้ออกไปเดินเล่นรอบๆบ้าน จนกระทั่งเลยไปถึงโรงครัว ก็พบเห็นแม่วัวหลายตัวถูกมัดไว้ ใกล้ๆกันนั้นมีคนครัวกำลังเผาเหล็กแหลมในอ่างไฟที่ลุกโชน เมื่อเขาไต่ถามบรรดาพ่อครัวว่ากำลังทำอะไรกันอยู่

     พ่อครัวคนหนึ่งจึงอธิบายให้ฟังว่า "พวกเรากำลังจะปรุงอาหารพิเศษสำหรับงานเลี้ยงวันนี้ โดยใช้ก้านเหล็กแหลมเผาไฟจนแดง แล้วแทงที่เต้านมของแม่วัวเหล่านั้น นำ้นมที่ไหลมาบนเหล็กร้อนๆ เมื่อนำไปปรุงอาหารจะเพิ่มรสชาดให้อร่อยยิ่งขึ้น!"

     ครั้น เสี่ยว เจิน บุตรชายแม่ทัพใหญ่ได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกตกใจมากพลางครุ่นคิดว่า

     "คนเราจะกินอาหารสักมื้อหนึ่ง ทำไมจึงต้องสร้างบาปกรรมมากมายถึงขนาดนี้?"

     เสี่ยว เจิน ไม่อยากให้แม่วัวมากมายต้องได้รับความทุกข์ทรมาณ เขาจึงรีบวิ่งไปเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้บิดาทราบ ท่านแม่ทัพเป็นผู้มีจิตเมตตาและรักคุณธรรม ทันทีที่ทราบเรื่องจึงไได้ออกคำสั่งยับยั้งไว้ทันที และประกาศห้ามไม่ให้มีการปรุงอาหารพิสดารด้วยวิธีที่ทารุณโหดร้ายเช่นนั้นอีก

     หลังจากนั้นไม่นาน เสี่ยว เจิน ได้ฝันเห็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์องค์เดิมมาพูดกับเขาว่า

     "ลูกเอ๋ย...เจ้าเป็นเด็กที่มีเมตตายิ่งนัก ได้สร้างกุศลช่วยเหลือชีวิตสัตว์ไว้อย่างมหาศาล บัดนี้เจ้าได้ต่ออายุขัยของตนเองออกไปอีกยาวนาน ต่อไปภายหน้าชีวิตของเจ้าจะเจริญรุ่งเรืองมีตำแหน่งเป็นอำมาตย์ใหญ่ หวังว่า เจ้าจะมีจิตใจเมตตาปราณีช่วยเหลือสัตว์ทั้งหลายต่อไป"

     ต่อมาเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เสี่ยว เจิน บุตรชายของท่านแม่ทัพก็ได้เป็นอำมาตย์ สมจริงตามฝันและมีชีวิตอยู่จนถึงอายุ ๙๐ ปี จึงลาโลกนี้ไปพร้อมด้วยบุญกุศลที่สร้างสมมาตลอดชีวิตของท่าน