เงินไม่บริสุทธิ์

     ณ หมู่บ้านริมบึงน้ำ มีชายคนหนึ่งหาเลี้ยงครอบครัวด้วยการจับสัตว์น้ำจำพวก ปู หอย ไปขาย ทุกๆวันเขาจะเอาตะปูและหอยที่จับได้เป็นๆมาร้อยใส่เชือกไว้เป็นพวง แล้วหิ้วไปขายที่ตลาด สัตว์เหล่านั้นเมื่อถูกเชือกร้อยทะลุกลางลำตัวต่างก็ดิ้นไปมาอย่างเจ็บปวดทุรนทุรายจนกระทั่งตายไป

     เมื่อได้เงินมาชายผู้นี้ก็จะนำไปให้มารดาของเขา เพื่อซื้อข้าว ฟืน และของใช้ต่างๆเป็นเช่นนี้เรื่อยมาโดยที่เขาไม่เคยคิดสงสารสัตว์เหล่านั้นเลย ส่วนหญิงชราผู้เป็นมารดาเองตั้งแต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยอบรมสั่งสอนให้ลูกทำความดี ไม่เคยชี้แนะว่าสิ่งใดควรทำ หรือไม่ควรทำ

     จนกระทั่งวันหนึ่ง มารดาของเขาก็ป่วยเป็นไข้หนักมีอาการเหมือนคนบ้าเสียสติ เรียกหาแต่เชือกที่ใช้ร้อยปูและหอย เมื่อลูกสะใภ้หยิบมาให้ นางก็นำมาเคี้ยวแล้วกลืนลงไปจนท้องป่องแต่พอใกล้จะหมด นางก็ใช้มือดึงเอาเชือกที่กลืนไปในท้องออกมาใหม่ แล้วก็กลืนลงไปอีก ปากพร่ำบอกลูกๆว่า

     "ข้านี่เอง ! เอาเงินที่ไม่บริสุทธิ์มากินมาใช้.....ต้องชดใช้หนี้กรรม!"

      นางจะรู้สึกอึดอัดกระสับกระส่ายมากถ้าไม่ได้ทำเช่นนี้ หญิงชราผู้นี้กินเชือกลงไปแล้วดึงออกมา กินเข้าไปแล้วก็ดึงออกมาทำอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่หลายวัน จนกระทั่งทั้งเลือดทั้งน้ำลาย และลำใส้ถูกดึงติดออกมากับเชือก นางจึงขาดใจตายไปต่อหน้าลูกชายและลูกสะใภ้อย่างน่าเอน็จอนาถ